HTTP, односно Hyper Text Transfer Protocol, во основа претставува протокол кој што овозможува комуникација на интернет прелистувачите и серверите, поточно симнување на информациите од серверите и нивно прикажување. Последното стандардизирање на протоколот е HTTP 1.1 и е извршено во 1999 година.
HTTP/2 е направен на основа на SPDY протоколот развиен од страна на Google поради потребата за нов протокол кој што ќе овозможува побрза комуникација со серверите, а со тоа и отворање на веб страните на прелистувачите. Овој протокол беше прифатен од повеќето прелистувачи, а истото ќе важи и за новиот HTTP/2. Google и Mozilla веќе ја најавија поддршката за новиот протокол, односно замената на SPDY.
Поради развојот на основа на SPDY, HTTP/2 доаѓа со голем број од функциите на овој протокол, меѓутоа не сите. Користењето на заштитена, односно енкриптирана комуникација беше услов на SPDY, додека во HTTP/2 тоа ќе биде по избор. Сепак, повеќето развивачи на интернет прелистувачите најавуваат дека ќе дозволат користење само на енкриптирана конекција.
Придобивките кои што треба да дојдат со HTTP/2 вклучуваат побрзо отворање на веб страните, подобрени перформанси и можности, нов систем за компресија на заглавјата (headers), како и подобрена сигурност.
Некои од веб страните веќе го користат SPDY протоколот, па можеби за нив нема да се забележи голема промена. Меѓутоа SPDY протоколот не е масовно користен, па во наредните години може да се очекуваат придобивките од HTTP/2 за корисниците.
Извор: Ars Technica, The Verge, ZDNet
